De belangrijkste bijzaak van Niek

Zaterdag 23 januari 2021: “Tom Dumoulin stopt tijdelijk met wielrennen”.

Sinds het bekend is gemaakt heeft ongeveer elke sportcolumnist een column aan dit nieuws gewijd. Iedereen met een wielermening heeft een mening over Tom Dumoulin. Zoals Tom Dumoulin in een zware bergetappe haak ik mijn karretje aan bij de beste columnisten. Frank Heijnen, Wilfried de Jong, Thijs Zonneveld zijn van mening dat we geen mening moeten hebben over Tom Dumoulin. Hier ben ik het roerend mee eens. Tom Dumoulin moet doen wat hij zelf het beste vind en uitzoeken waar hij voldoening en plezier uit haalt.
Daarom is mijn eerste column in 9 jaar geen column waarin ik een mening geef. Ik wil beschrijven hoe ik Tom Dumoulin heb beleefd.

In de tijd van mijn laatste column op deze site verhuist Tom Dumoulin net van de opleidingsploeg van Rabobank naar Argos-Shimano. Vanwege de staat van het Nederlands wielrennen in die tijd houd ik een schuin oog op uitslagen van de beloften. Komt er voor Nederland wat aan? Alle hoop ligt bij ene Wilco Kelderman die als het grote ronde talent wordt gezien. Af en toe komt Dumoulin in een uitslag voorbij, maar geen idee wat voor een renner het is. Wat kan hij?

Ook in zijn eerste jaren als prof renner valt hij mij eigenlijk niet op. Ik heb er nog geen gezicht bij geplaatst en weet niet bij welke wedstrijden ik op ‘m moet letten. In die tijd probeer ik vooral op te passen dat niet per ongeluk Tom Dumoulin in plaats van Samuel Dumoulin kies als 10e man in mijn tourpoule voor een massasprint. Dan beginnen de eerste opvallende uitslagen te komen, vooral in de tijdritten. Toch wel een interessante renner voor de meerdaagse koersen zoals de Ronde van België of de Eneco tour. Wie weet kan hij ook wel uit de voeten in de eendagse koersen, lijkt me wel een sterke renner.

In de jaren 2014 en 2015 kan ik niet meer om Tom Dumoulin heen. In 2015 zie ik Tom ongeveer 0.34 seconde live langs het parcours van de tourproloog in Utrecht. Hij wint net niet. Deze hele periode wordt het steeds duidelijker dat hij een topper is, maar het is vaak net niet. Net geen geel, Vuelta net te lang, net geen vorm meer op het wk.

In 2016 verandert Tom in een winnaar, maar nog steeds vooral in de tijdrit. Hij pakt roze in de Giro en wint in de Tour de France. In Rio hoeft hij alleen Fabian Cancellara voor zich te dulden op de tijdrit en pakt hij Olympisch zilver. Vaak heb ik het idee dat ik als fan meer baal van een tweede plaats dan de sporter zelf, maar hier is dat zeker niet het geval. Door niet te winnen bewijst Tom wat voor een winnaar hij is geworden; zelden iemand gezien die zo erg baalt. Toch heeft hij mijn hart nog niet gestolen. Tijdrijden is leuk, maar kan hij niet Luik-Bastenaken-Luik winnen of zo?

Voor mij compleet onverwachts transformeert Tom Dumoulin in een ronderenner. Dit wordt aangekondigd in de Vuelta van 2016. Ik heb nog nooit met zoveel interesse naar de Vuelta gekeken als dat jaar. Ik sta ouderwets te springen op de bank bij zijn mooiste overwinning in lijn in Etappe 9. Op de voorlaatste dag ben ik ouderwets gefrustreerd als hij in een Italiaans / Spaanse mangel wordt genomen.

De afsluitende tijdrit van de Giro in 2017. Het iszondag en te mooi weer om binnen te zitten. Gelukkig kun je tegenwoordig op je telefoon tv kijken en dus geniet ik in de tuin van deze on en de afsluitende tijdrit in Milaan. Mijn 80 jaar oude buurvrouw houdt ook van wielrennen. Zij loopt elke 5 minuten onrustig van buiten naar binnen. ‘Hij gaat ‘m pakken’ roepen we over de schutting heen en weer ‘Hij gaat hem echt pakken’. ‘Hij heeft ‘m !!’

Uiteraard is Tom Dumoulin inmiddels mijn favoriete ronderenner. Als Yates in 2018 breekt op de Colle delle Finestre schreeuw ik: ‘zie je nou wel dat die geen drie weken goed kan zijn!’ 20 minuten later sta ik te schelden op Froome en vooral op Raichenbach, die langzamer daalt dan mijn buurvrouw. Als Dumoulin in de Tour een tijdstraf krijgt vloek ik op de partijdige Franse jury. Ik ben fan!

In 2020 heb ik mijn verwachtingen wat bijgesteld. Er is een betere generatie ronderenners opgestaan en is Dumoulin nog wel zo goed? Ik heb er vrede mee. Van mijn hoeft Tom niet ooit de Tour te winnen. Maar in de gekke aanloop naar de Tour van 2020 krijg ik toch weer de kriebels. Thomas en Froome vallen weg. Bernal lijkt niet in vorm. Roglic valt. Wie blijft erover? En dan maak ik me schuldig precies daaraan waar Tom zo veel moeite mee heeft. Ik denk het. Ik spreek het uit. Ik verwacht het. Ik verwacht dat Tom de Tour kan winnen!

Zaterdag 23 januari 2021: “Tom Dumoulin stopt tijdelijk met wielrennen”. Geen mening.